Troche cierpie, troche sie gubie, troche nie rozumiem, troche nie moge spac, troche za bardzo juz mi tego brakuje. Licze na to, ze to wszystko jest tylko wytworem mojej wyobrazni, ze za jakis czas okaze sie, ze to, w co teraz wierze jest tylko zludzeniem, wszystko wroci na miejsce, a ja znow bede sie czula tak wspaniale. Tak nie mozna. Czujesz sie jak czyjes oczko w glowie, a nagle, to wszystko sie rozmazuje, szukamy jakis granic, nie rozumiem, po co. Jesli cos daje Ci szczescie, nie zmieniaj tego. Zdaje sobie sprawe, ze jest mnostwo spraw, o ktorych nie mam pojecia. Ale wolalbym wiedziec wszystko. Phi, kazdy by wolal. Jednak nigdy nie mozesz miec wszystkiego, czego chcesz.