środa, 20 lutego 2013

To jest ten moment, ta chwila, której nijak nie da się uchwycić. Ta chwila po paru piwach, leci Dżem, nie jestem w stanie opisać tego słowami, to coś tak ulotnego. Obok siedzi on, mogę w każdej chwili usiąść mu na kolanach i poczuć się jak mała dziewczynka w silnych, męskich ramionach. Wychodzę na papierosa i nie grozi mi poczucie jakiejkolwiek samotności, bo wiem, że on i tak zaraz stanie za mną, obejmie mnie, pocałuje w szyje i znów zaczniemy się śmiać. Infinity, please.

1 komentarz: