piątek, 30 grudnia 2011
czwartek, 29 grudnia 2011
Wiecie, czego nauczyły mnie przyjaciółki? Że tylko zdanie tych ludzi, którzy naprawde mocno mnei znają się liczy. Czyli ich, jakby nie patrzeć. Wszystkich innych mam wpuszczać jednych uchem i wypuszczać drugim. I wiecie, taka zasada jest bardzo wygodna. Bo skoro przyjaciele znają Cię najlepiej, sami oceniają, czy zachowuję się dobrze, czy nie, to po co głowić się nad tym, co myślą inni? Ukłony w strone przyjaciół, nie w strone nic-nie-znaczących ludzi. Oni nie są warci słuchania tego, co mają strasznego do powiedzenia na Twój temat. I wiecie, świetnie jest mieć na nich po prostu wy-je-ba-ne. Bez tego byłoby gorzej. :>
środa, 28 grudnia 2011
Całą sprawę pozostawiam totalnie bez calkowicie zbednych komentarzy tutaj. Aż do calkowitego ich wyjasnienia. Blog mial mi pomagać uwieczniać wszystkie w jakiś sposób istotne chwile w moim zyciu, jednakże dopoki nie poznam sprawy "od podszewki" nie chcę nic oceniać. Spię u Siostry Snoba i wypaliłam najbardziej hardcore'owego papierosa w życiu. Ahoj! :D
wtorek, 27 grudnia 2011
Wiemy o sobie, hm, prawie wszystko. Większość. Każda z nas bardzo się zmieniła, tylko tu nie chodzi chyba o to. Bo co z tego? Przyjaciele kochają Cię za to, jakim jesteś. A jeśli sie zmieniasz - albo dynamicznie dostosowują się do tego i pragną zostawić w Tobie to, co kochają, albo dają Ci odejść. Cisza wcale nie rozdziela. Rozdziela brak chęci i wzajemnej motywacji do przyjaźni. Nie znam żadnego złotego środka. Najlepszym sposobem łagodzenia sporów jest ciepło, miłość i przytulanie. To uczucie, że mamy siebie, noł meder łot. Gdzieś to zgubiłyśmy. Teraz tylko pytanie, czy szukamy dalej? Niby szkoda zostawić za sobą prawie 1,5 roku, ale czy napewno? Jakoś przeszły mi przez myśl wszystkie te wspólne noce, wspólne łzy, wspólne dni. Zawsze dawałyśmy radę. Przeszłosć robi swoje.
poniedziałek, 26 grudnia 2011
niedziela, 25 grudnia 2011
sobota, 24 grudnia 2011
Poczytałam troche starych notek, żeby przypomnieć sobie, jak wyglądał ten rok. Przy każdej włączałam adekwatny soundtrack, a całe emocje wracały. Notki o Wrocławiu plus włączenie Palomy "New York" = lęk. I dziękuję po cichu. Straciłam umiejętności. Muszę to jakos ogarnąć. Są notki z września, jest Zeus "Zabierz mnie stąd", znów jest Mixer, są dziewczyny. Ludzie z czasem "odpływają". Miłego rejsu.
piątek, 23 grudnia 2011
Subskrybuj:
Posty (Atom)